Algemene voorwaarden zijn voor een ondernemer een waardevol instrument. Daarin kun je standaard-afspraken vastleggen voor een product dat je verkoopt of een dienst die je levert. Denk aan afspraken over de betaling, garantie of aansprakelijkheid. Je maakt op voorhand duidelijk onder welke voorwaarden je zaken doet. Maar wat zet je nou niet in algemene voorwaarden?
Als de partij met wie je een overeenkomst sluit een ander bedrijf is, dan heb je veel vrijheid over wat er in de algemene voorwaarden mag staan. Dat is anders wanneer je een overeenkomst sluit met een consument. Consumenten worden door de wet goed beschermd. Het komt vaak voor dat bepalingen in de algemene voorwaarden voor consumenten als onredelijk worden bestempeld, waardoor zowel jij als de consument er geen rechten of plichten meer aan kunnen ontlenen. Dat kan ingrijpende gevolgen hebben. Die onredelijke bepalingen zijn verankerd in de Nederlandse wet, in de zogenoemde zwarte lijst en de grijze lijst. In deze blog ga ik daar dieper op in.
De zwarte lijst
De zwarte lijst van algemene voorwaarden is opgenomen in artikel 6:236 van het Burgerlijk Wetboek. Een bepaling die op de zwarte lijst staat, wordt altijd aangemerkt als onredelijk, en kan door de consument worden vernietigd. Oftewel, deze bepaling heeft nooit bestaan. In deze blog beperk ik me tot bepalingen die in de praktijk vaak voorkomen:
- De wettelijke bevoegdheid van de consument de overeenkomst te ontbinden wordt uitgesloten of beperkt.
- De wettelijke opschortingsbevoegdheid (pas betalen als een product of dienst geleverd is) van de consument wordt uitgesloten of beperkt.
- Een wettelijke verjarings- of vervaltermijn wordt verkort tot minder dan één jaar.
- De ondernemer mag de overeengekomen prijs binnen drie maanden na het sluiten van de overeenkomst verhogen, tenzij de consument bevoegd is de overeenkomst te ontbinden.
- Geschillen worden door iemand anders dan de rechter opgelost, tenzij de consument hier binnen de termijn van één maand bezwaar tegen maakt.
- De bevoegdheid van de consument de overeenkomst op te zeggen op dezelfde manier als waarop die is aangegaan, wordt uitgesloten of beperkt.
- De geldigheidsduur van een cadeaubon wordt beperkt tot minder dan twee jaar.
De grijze lijst
Naast de zwarte lijst, kent de wet ook een grijze lijst en die is opgenomen in artikel 6:237 van het Burgerlijk Wetboek. De bepalingen op de grijze lijst worden vermoed onredelijk te zijn. Als deze bepalingen worden opgenomen in algemene voorwaarden, moet je als bedrijf zelf bewijzen dat de bepaling niet onredelijk is voor de consument. Slaag je er niet in dat bewijs te leveren, dan kan de bepaling door de consument worden vernietigd. Ook hier beperk ik me tot een aantal voorbeelden die in de praktijk vaak fout gaan:
- De ondernemer mag een product of dienst leveren die wezenlijk afwijkt van de toegezegde prestatie, tenzij de consument in dat geval bevoegd is de overeenkomst te ontbinden.
- De ondernemer heeft een ongebruikelijk lange of onduidelijke termijn voor nakoming van de overeenkomst.
- De wettelijke verplichting tot schadevergoeding van de ondernemer wordt uitgesloten of beperkt.
- De wettelijke verrekeningsbevoegdheid (wat je van het bedrijf tegoed hebt) van de consument wordt uitgesloten of beperkt.
- Voor de consument geldt een langere opzegtermijn dan voor de ondernemer.
Hulp nodig?
Als ondernemer doe je er goed aan algemene voorwaarden te gebruiken, maar je moet wel kritisch zijn op de inhoud daarvan. Staan hier geen bepalingen in die onredelijk kunnen zijn? Neem gerust contact op met een van onze advocaten of juristen. Wij hebben veel ervaring met het controleren en opstellen van algemene voorwaarden en kunnen hier ook over adviseren.
Neem contact op
